این آخرین شمعیست که آب می شود
پای این شعر ِ ناتمام
و من قطره قطره می سوزم...
تا تو آرام شوی..
اگر عشق نبود....
به کدامین بهانه می خندیدیم و می گریستیم؟
کدام لحظه ناب را اندیشه می کردیم؟
چگونه عبور روزهای تلخ را تاب می آوردیم؟
آری بیگمان پیش تر از اینها مرده بودیم
اگر عشق نبود!